Odmiana imienia Seweruś przez przypadki

Seweruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Seweruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sewerusia

Celownik
(komu? czemu?):Sewerusiowi

Biernik
(kogo? co?):Sewerusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sewerusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sewerusiu

Wołacz
(hej!):Sewerusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SeweruśW domu Seweruś często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Seweruś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Seweruś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Seweruś z lasu.
Na drugie imię mam Seweruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SewerusiaUroda Sewerusia miała potężną moc.
Przedwczoraj były urodziny Sewerusia.
W domu babci Sewerusia od zawsze stał stary zegar.
W słuchawce usłyszałam głos Sewerusia.
Przez cały dzień czułam wzrok Sewerusia na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
SewerusiowiSewerusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Sewerusiowi.
Tym razem nie damy Sewerusiowi dojść do głosu.
Sewerusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Sewerusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SewerusiaSpojrzałem znacząco na Sewerusia.
Patrzył na Sewerusia z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzę na Sewerusia i nic nie rozumiem.
Na Sewerusia spłynęła niewymowna ulga.
Widzę Sewerusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SewerusiemŚpiewam z Sewerusiem.
Oboje z Sewerusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Kasia z Sewerusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Sewerusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wieczorem z Sewerusiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SewerusiuPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Sewerusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Sewerusiu.
Zapraszam na film dokumentalny o Sewerusiu.
Nie wspomniałem na początku o Sewerusiu.
Wczoraj wspomniałam o Sewerusiu z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
SewerusiuSewerusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Sewerusiu!
Dziękuję Sewerusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Sewerusiu!?
Sewerusiu! Wróć do mnie!