Odmiana imienia Sergunia przez przypadki

Sergunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sergunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serguni

Celownik
(komu? czemu?):Serguni

Biernik
(kogo? co?):Sergunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sergunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serguni

Wołacz
(hej!):Serguniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SerguniaJa i Sergunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Sergunia ma katar i źle się czuje.
Gdzie jest Sergunia?
Jutro Sergunia wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Sergunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SerguniPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Serguni.
Tato Serguni produkował abażury.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Serguni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Serguni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Serguni.

Celownik:
(komu? czemu?)
SerguniOczywiście każdy przyzna rację Serguni.
Co tej Serguni po głowie chodzi?
Serguni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Serguni święta nabrały nowego wymiaru.
Musiałam się zwierzyć Serguni.

Biernik:
(kogo? co?)
SergunięPoszłam dalej i wtedy poznałam Sergunię.
Sergunię zaświerzbiały ręce.
Spojrzał na Sergunię z zaciekawieniem.
W końcu obudzili Sergunię, żeby ich ratował.
Zdjęcie przesłane przez Sergunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SerguniąPracuję z Sergunią.
Zobacz wywiad z Sergunią oraz innymi uczestnikami finału.
Siedzieliśmy z Sergunią na kanapie.
Wczoraj wracamy z Sergunią od lekarza.
Zostanę tu tylko z Sergunią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SerguniNa pewno słyszałyście o Serguni.
Artykuł o Serguni wywołał burzę w mediach.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Serguni.
Kto dziś pamięta o Serguni.
Więcej o Serguni znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
SerguniuHej Serguniu!
Dziękuję Serguniu za rozmowę!
Serguniu! Uważaj!
Cześć Serguniu!
Dobry wieczór Serguniu!