Jak odmienić imię Sergunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sergunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Sergunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sergunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Serguni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Serguni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Sergunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Sergunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Serguni.
W wołaczu (Hej!): Serguniu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sergunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Sergunia przez przypadki.