Odmiana imienia Seren przez przypadki

Seren imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Seren

Dopełniacz
(kogo? czego?):Serena

Celownik
(komu? czemu?):Serenowi

Biernik
(kogo? co?):Serena

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Serenem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Serenie

Wołacz
(hej!):Serenie!

Przykłady deklinacji imienia Seren” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Seren

Jak już wiecie mam na imię Seren.
Seren nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Seren już tu jest.
W domu Seren często urządza rodzicom pokazy mody.
Dziś Seren ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Serena

Tato Serena produkował abażury.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Serena.
Od razu zobaczyła ich mama Serena.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Serena.
Tym razem prezentujemy wystawę Serena.

Celownik (komu? czemu?): Serenowi

Oddaję Serenowi list.
Proszę Serenowi nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Serenowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Serenowi coś się stało.
Serenowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik (kogo? co?): Serena

Spojrzał na Serena z zaciekawieniem.
Popatrzyłam na Serena przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Serena spłynęła niewymowna ulga.
Chwyciła Serena za rękaw płaszcza.
Patrzył na Serena wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Serenem

Siedzieliśmy z Serenem na kanapie.
Powinnam jednak pojechać z Serenem.
Ja z Serenem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Serenem.
Obie z Serenem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik (o kim? o czym?): Serenie

Wczoraj wspomniałam o Serenie z moim tatą.
A o Serenie to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś tam chciałam napisać o Serenie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Serenie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Serenie.

Wołacz (hej!): Serenie

Serenie! Wróć do mnie!
Serenie! Uważaj!
Serenie! Gdzie jesteś?
Cześć Serenie!
Gdzie jesteś Serenie!?