Odmiana imienia Sekunda przez przypadki

Sekunda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sekunda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sekundy

Celownik
(komu? czemu?):Sekundzie

Biernik
(kogo? co?):Sekundę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sekundą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sekundzie

Wołacz
(hej!):Sekundo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SekundaJeśli jednak przegrasz, Sekunda zostaje z nami.
Sekunda ma katar i źle się czuje.
Sekunda chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Sekunda.
Sekunda chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SekundyZobaczyłam uśmiechniętą twarz Sekundy.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Sekundy.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Sekundy.
Nie lubię Sekundy.
Rozalia podeszła do Sekundy.

Celownik:
(komu? czemu?)
SekundzieSekundzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Kupiłem Sekundzie magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Sekundzie.
Ten nie pozostał dłużny Sekundzie.
Co tej Sekundzie po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
SekundęDoprowadził tym Sekundę do stanu bliskiego apopleksji.
Pożegnali w końcu Sekundę i wyszli razem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Sekundę.
Chwyciła Sekundę za rękaw płaszcza.
Sekundę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SekundąByliśmy z Sekundą na jarmarku.
Razem z Sekundą podążyłam na górne piętro za blondynką.
A sytuacja z Sekundą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Sekundą.
Zostaliśmy z Sekundą w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SekundzieAnna sama już nie wie, co myśleć o Sekundzie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Sekundzie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Sekundzie.
Śpiewam o Sekundzie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Sekundzie.

Wołacz:
(hej!)
SekundoDzień dobry Sekundo!
Witaj Sekundo!
Dobry wieczór Sekundo!
Gdzie jesteś Sekundo!?
Sekundo! Uważaj!