Odmiana imienia Sebbusek przez przypadki

Sebbusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sebbusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sebbuska

Celownik
(komu? czemu?):Sebbuskowi

Biernik
(kogo? co?):Sebbuska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sebbuskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sebbusku

Wołacz
(hej!):Sebbusku!

Przykłady deklinacji imienia Sebbusek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sebbusek

Mam na imię Sebbusek.
Sebbusek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Sebbusek ma katar i źle się czuje.
Co robi Sebbusek?
W domu Sebbusek często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sebbuska

Byłam pełna uznania dla rozwoju Sebbuska.
Tym razem prezentujemy wystawę Sebbuska.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Sebbuska.
Na korytarzu blisko pokoju Sebbuska stało kilka osób.
Tato Sebbuska produkował abażury.

Celownik (komu? czemu?): Sebbuskowi

Dzięki Sebbuskowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kupiłem Sebbuskowi magnes na lodówkę.
Nie wiem, co powiedzieć Sebbuskowi.
Coś muszę Sebbuskowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Sebbuskowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik (kogo? co?): Sebbuska

Obserwuję Sebbuska bardzo uważnie.
Spojrzał na Sebbuska i uśmiechnął się.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Sebbuska bardzo przyjaźnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Sebbuska.
Podchodzi, całuje Sebbuska i idzie do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sebbuskiem

Jadę na wycieczkę razem z Sebbuskiem.
Rozmawiam z Sebbuskiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Sebbuskiem.
Przez chwilę oboje z Sebbuskiem patrzyli na siebie.
Oboje z Sebbuskiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sebbusku

Przez chwilę pomyślałam o Sebbusku.
Rozmawiam o Sebbusku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Sebbusku.
Od ostatniego wpisu o Sebbusku wydarzyło się sporo.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Sebbusku.

Wołacz (hej!): Sebbusku

Cześć Sebbusku!
Witaj Sebbusku!
Sebbusku! Gdzie jesteś?
Hej Sebbusku!
Dobry wieczór Sebbusku!