Odmiana imienia Sandro przez przypadki

Sandro imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sandro

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sandra

Celownik
(komu? czemu?):Sandrowi

Biernik
(kogo? co?):Sandra

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sandrem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sandrze

Wołacz
(hej!):Sandro!

Przykłady odmiany imienia Sandro” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Sandro

Moje drugie imię to właśnie Sandro.
Jak już wiecie mam na imię Sandro.
Sandro wraca do domu.
Sandro tego nie widzi.
Sandro odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz (kogo? czego?): Sandra

Dla Sandra ten pies jest naprawdę bezcenny.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Sandra.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Sandra.
Specjalnością Sandra jest jazda na koniu.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sandra.

Celownik (komu? czemu?): Sandrowi

Ja na pewno przekaże swój procent Sandrowi.
Zaproponowałem Sandrowi dwa tematy.
Sandrowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Od początku próbujemy pomóc Sandrowi.
Ten nie pozostał dłużny Sandrowi.

Biernik (kogo? co?): Sandra

Odprowadziłam Sandra do wyjścia.
Sandra znalazłam w recepcji hotelu.
Przyniesiona przez Sandra kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Sandra co lubi.
Na Sandra moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Sandrem

Jadę z Sandrem na dyskotekę.
Zostaliśmy z Sandrem w salonie sami.
Razem z Sandrem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Sandrem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Sandrem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Sandrze

Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Sandrze.
Od ostatniego wpisu o Sandrze wydarzyło się sporo.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Sandrze.
Przez chwilę pomyślałam o Sandrze.
Artykuł o Sandrze wywołał burzę w mediach.

Wołacz (hej!): Sandro

Sandro! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Sandro!?
Witaj Sandro!
Sandro! Uważaj!
Sandro! Gdzie jesteś?