Odmiana imienia Sandro przez przypadki

Sandro imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sandro

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sandra

Celownik
(komu? czemu?):Sandrowi

Biernik
(kogo? co?):Sandra

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sandrem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sandrze

Wołacz
(hej!):Sandro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SandroMoje drugie imię to właśnie Sandro.
Jak już wiecie mam na imię Sandro.
Sandro wraca do domu.
Sandro tego nie widzi.
Sandro odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SandraDla Sandra ten pies jest naprawdę bezcenny.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Sandra.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Sandra.
Specjalnością Sandra jest jazda na koniu.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Sandra.

Celownik:
(komu? czemu?)
SandrowiJa na pewno przekaże swój procent Sandrowi.
Zaproponowałem Sandrowi dwa tematy.
Sandrowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Od początku próbujemy pomóc Sandrowi.
Ten nie pozostał dłużny Sandrowi.

Biernik:
(kogo? co?)
SandraOdprowadziłam Sandra do wyjścia.
Sandra znalazłam w recepcji hotelu.
Przyniesiona przez Sandra kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Sandra co lubi.
Na Sandra moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SandremJadę z Sandrem na dyskotekę.
Zostaliśmy z Sandrem w salonie sami.
Razem z Sandrem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Sandrem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Sandrem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SandrzeNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Sandrze.
Od ostatniego wpisu o Sandrze wydarzyło się sporo.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Sandrze.
Przez chwilę pomyślałam o Sandrze.
Artykuł o Sandrze wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
SandroSandro! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Sandro!?
Witaj Sandro!
Sandro! Uważaj!
Sandro! Gdzie jesteś?