Odmiana imienia Sabunia przez przypadki

Sabunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Sabunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sabuni

Celownik
(komu? czemu?):Sabuni

Biernik
(kogo? co?):Sabunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sabunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sabuni

Wołacz
(hej!):Sabuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SabuniaSabunia tego nie widzi.
Sabunia nie umie śpiewać.
Sabunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Sabunia chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Sabunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SabuniPostanowiłam zadzwonić do Sabuni i chłopaków.
Rodzina Sabuni wyprowadziła się.
Zbieramy na nowy wózek dla Sabuni.
Póki co dodaję zdjęcia Sabuni z wakacji.
Szkoda że Sabuni prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
SabuniOczywiście każdy przyzna rację Sabuni.
Zaproponowałem Sabuni dwa tematy.
Co tej Sabuni po głowie chodzi?
Przyglądam się Sabuni.
Proszę Sabuni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
SabunięŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Sabunię bardzo przyjaźnie.
Czekałam na Sabunię w kawiarni.
Kacper patrzył na Sabunię ze zdumieniem.
Doprowadził tym Sabunię do stanu bliskiego apopleksji.
Sabunię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SabuniąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Sabunią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Sabunią na krytym basenie.
Dorota spotkała się z Sabunią.
Byliśmy z Sabunią na jarmarku.
Zobacz wywiad z Sabunią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SabuniMówimy tu oczywiście o Sabuni.
Mamrotał coś o Sabuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Dziś napiszę o Sabuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Sabuni.
Hipnotyzująca powieść o Sabuni i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
SabuniuSabuniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Sabuniu!
Dobranoc Sabuniu!
Sabuniu! Gdzie jesteś?
Hej Sabuniu!