Odmiana imienia Saba przez przypadki

Saba imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Saba

Dopełniacz
(kogo? czego?):Saby

Celownik
(komu? czemu?):Sabie

Biernik
(kogo? co?):Sabę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sabą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sabie

Wołacz
(hej!):Sabo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Saby

Dopełniacz
(kogo? czego?):Sab

Celownik
(komu? czemu?):Sabom

Biernik
(kogo? co?):Saby

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Sabami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Sabach

Wołacz
(hej!):Saby!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
SabaAutorem niniejszego tekstu jest Saba.
Saba chce pójść ze mną na dyskotekę.
Saba nie umie grać na gitarze.
Ja i Saba nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Saba?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
SabyDla Saby ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rodzina Saby zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Saby poszedł otworzyć drzwi.
Dziadek Saby w tym czasie miał chorą rękę.
Ręka Saby uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
SabieSabie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Napisałem wiersz dzięki Sabie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Sabie.
Oczywiście każdy przyzna rację Sabie.
Sabie wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
SabęSpojrzałam na Sabę.
Oszołomienie spadło teraz na Sabę i na moment odebrało mu wigor.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Sabę.
Odprowadziłam Sabę do wyjścia.
Kacper patrzył na Sabę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
SabąSprzątam pokój z Sabą.
Karolina miała się spotkać z Sabą przed szkołą.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Sabą.
Jadę z Sabą na dyskotekę.
Dorota spotkała się z Sabą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
SabieKiedyś chciałam napisać wiersz o Sabie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Sabie.
Nie wspomniałem na początku o Sabie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Sabie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Sabie.

Wołacz:
(hej!)
SaboHej Sabo!
Dziękuję Sabo za rozmowę!
Gdzie jesteś Sabo!?
Dobranoc Sabo!
Sabo! Uważaj!