Odmiana imienia Rustysia przez przypadki

Rustysia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rustysia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rustysi

Celownik
(komu? czemu?):Rustysi

Biernik
(kogo? co?):Rustysię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rustysią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rustysi

Wołacz
(hej!):Rustysiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RustysiaRustysia chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Rustysia.
Autorem artykułu jest Rustysia.
Mam na imię Rustysia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Rustysia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RustysiW sobotę są urodziny Rustysi.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Rustysi.
Póki co dodaję zdjęcia Rustysi z wakacji.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Rustysi.
Rodzina Rustysi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
RustysiRustysi włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Rustysi coś się stało.
Rustysi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Rustysi po głowie chodzi?
Dzięki Rustysi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
RustysięRustysię znalazłam w recepcji hotelu.
Postaram się namówić Rustysię na spacer.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Rustysię bardzo przyjaźnie.
Spojrzał na Rustysię i uśmiechnął się.
Kacper patrzył na Rustysię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RustysiąZostaliśmy z Rustysią w salonie sami.
Pracuję razem z Rustysią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Rustysią.
Rozmawiam z Rustysią.
Dorota spotkała się z Rustysią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RustysiKiedyś chciałam napisać o Rustysi.
Ten wiersz jest o Rustysi.
Wczoraj wspomniałam o Rustysi z moim tatą.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Rustysi.
Pamiętajmy o Rustysi i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
RustysiuGdzie jesteś Rustysiu!?
Witaj Rustysiu!
Dzień dobry Rustysiu!
Dobry wieczór Rustysiu!
Rustysiu! Uważaj!