Odmiana imienia Rustyka przez przypadki

Rustyka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rustyka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rustyki

Celownik
(komu? czemu?):Rustyce

Biernik
(kogo? co?):Rustykę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rustyką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rustyce

Wołacz
(hej!):Rustyko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RustykaMoje drugie imię to właśnie Rustyka.
Dziś Rustyka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Rustyka nie umie śpiewać.
Dobrze, że Rustyka grzecznie śpi.
Rustyka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RustykiRozalia podeszła do Rustyki.
Dziadek Rustyki w tym czasie miał chorą rękę.
Zaproszenia na urodziny Rustyki są gotowe.
Tata Rustyki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Rustyki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RustyceSłoik z kawą wyleciał Rustyce z rąk.
Tego Rustyce było już za wiele.
Zaproponowałem Rustyce dwa tematy.
Kupiłem Rustyce magnes na lodówkę.
Ja na pewno przekaże swój procent Rustyce.

Biernik:
(kogo? co?)
RustykęW Rustykę nagle coś wstąpiło.
Chwyciła Rustykę za rękaw płaszcza.
Spoglądam na Rustykę.
Przed wejściem spotkaliśmy Rustykę.
Zdjęcie przesłane przez Rustykę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RustykąWeekend spędzony z Rustyką był przesympatyczny.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Rustyką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Rustyką.
Razem z Rustyką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Rustyką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RustyceKiedyś tam chciałam napisać o Rustyce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Rustyce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Rustyce.
Wspominam o Rustyce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Rustyce.

Wołacz:
(hej!)
RustykoCześć Rustyko!
Hej Rustyko!
Dzień dobry Rustyko!
Dobry wieczór Rustyko!
Dziękuję Rustyko za rozmowę!