Odmiana imienia Romula przez przypadki

Romula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Romula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romuli

Celownik
(komu? czemu?):Romuli

Biernik
(kogo? co?):Romulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romuli

Wołacz
(hej!):Romulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomulaNa drugie imię mam Romula.
Ma na imię Romula.
Mam na imię Romula.
Jak już wiecie mam na imię Romula.
Romula odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RomuliZobaczyłam uśmiechniętą twarz Romuli.
Przedwczoraj były urodziny Romuli.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Romuli.
W sobotę są urodziny Romuli.
Zostało sto dni do narodzin Romuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomuliRozalia z troską przyglądała się Romuli.
Ten nie pozostał dłużny Romuli.
Romuli włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się Romuli.
Musiałam się zwierzyć Romuli.

Biernik:
(kogo? co?)
RomulęPatrzę na Romulę i nic nie rozumiem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Romulę.
Spoglądam na Romulę.
Zdjęcie przesłane przez Romulę.
Spotkałam Romulę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RomuląKasia z Romulą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Romulą.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Romulą.
Zostanę tu tylko z Romulą i chłopakami.
Tym razem korespondowałam z Romulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomuliZastanawiam się czy powiedzieć mami o Romuli.
Myślę o Romuli.
Myślał o Romuli i o swoim życiu.
Związana jest z nią legenda o Romuli.
Kto dziś pamięta o Romuli.

Wołacz:
(hej!)
RomuloRomulo! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Romulo!
Romulo! Uważaj!
Romulo! Wróć do mnie!
Cześć Romulo!