Odmiana imienia Renusia przez przypadki

Renusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renusi

Celownik
(komu? czemu?):Renusi

Biernik
(kogo? co?):Renusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renusi

Wołacz
(hej!):Renusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenusiaDziś Renusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Renusia umiera.
Na drugie imię mam Renusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Renusia już tu jest.
Co robi Renusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenusiTata Renusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Pożyczę od Renusi samochód i możemy jechać.
Nie lubię Renusi.
Nie ma Renusi.
Na korytarzu blisko pokoju Renusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenusiOd początku próbujemy pomóc Renusi.
Opowiedziałam Renusi o przykrości która mnie spotkała.
Zerwał jabłko i podał je Renusi.
Musiałam się zwierzyć Renusi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Renusi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
RenusięSpojrzała na Renusię jeszcze raz.
Widzę Renusię.
Spojrzałam na Renusię w wymownym geście.
Spojrzał na Renusię z zaciekawieniem.
W Renusię nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenusiąSiedzieliśmy z Renusią na ławce w parku.
Wieczorem z Renusią znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój razem z Renusią.
Siedzieliśmy z Renusią na kanapie.
Weekend spędzony z Renusią był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenusiMowa oczywiście o Renusi.
No a teraz trochę więcej o Renusi.
Artykuł o Renusi wywołał burzę w mediach.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Renusi.
Rozmawiam o Renusi.

Wołacz:
(hej!)
RenusiuRenusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Renusiu!?
Dziękuję Renusiu za rozmowę!
Dobranoc Renusiu!
Dzień dobry Renusiu!