Odmiana imienia Renka przez przypadki

Renka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renki

Celownik
(komu? czemu?):Rence

Biernik
(kogo? co?):Renkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rence

Wołacz
(hej!):Renko!

Przykłady deklinacji imienia Renka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Renka

Renka wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Renka.
Ja i Renka nie wiedziałyśmy, co robić.
Renka chce pójść ze mną na spacer.
Renka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz (kogo? czego?): Renki

W słuchawce usłyszałam głos Renki.
Tata Renki sam opatrzył mi nogę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Renki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Renki.
Pożyczę od Renki samochód i możemy jechać.

Celownik (komu? czemu?): Rence

Korzysta z okazji, by wyznać Rence miłość.
Tego Rence było już za wiele.
Co tej Rence po głowie chodzi?
Rence włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Rence.

Biernik (kogo? co?): Renkę

Na Renkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przeprosiłam Renkę i poszłam dalej.
Spojrzałam na Renkę jak dopisuje kolejne literki.
Widzę Renkę.
Widziałem dzisiaj Renkę z mojej klasy.

Narzędnik (z kim? z czym?): Renką

Ja z Renką chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Renką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Siedzieliśmy z Renką przy basenie.
Wieczorem z Renką znowu idziemy na spacer.
Wymyśliłam z Renką nową zabawę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Rence

Myślał o Rence i o swoim życiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Rence.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Rence.
A o Rence to i słowa rzec nie umiał.
Dobrze, że wspomniałeś o Rence.

Wołacz (hej!): Renko

Gdzie jesteś Renko!?
Cześć Renko!
Dziękuję Renko za rozmowę!
Witaj Renko!
Dobry wieczór Renko!