Odmiana imienia Renardek przez przypadki

Renardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renardka

Celownik
(komu? czemu?):Renardkowi

Biernik
(kogo? co?):Renardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renardku

Wołacz
(hej!):Renardku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenardekJa i Renardek nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Renardek?
Renardek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Renardek.
Dziś Renardek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenardkaTata Renardka sam opatrzył mi nogę.
Szkoda że Renardka prawie że w ogóle nie ma.
Jadę do Renardka.
Uroda Renardka miała potężną moc.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Renardka.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenardkowiSłoik z kawą wyleciał Renardkowi z rąk.
Renardkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Renardkowi.
Daję Renardkowi, to co najlepsze we mnie.
Powiedz wszystkim i Renardkowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
RenardkaPatrzy na Renardka wyczekująco.
Przyniesiona przez Renardka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy Renardka.
Pożegnali w końcu Renardka i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Renardka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenardkiemObie z Renardkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Renardkiem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Renardkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Renardkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Renardkiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenardkuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Renardku.
Dyskutuję o Renardku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Renardku.
Powiedz mi, co myślisz o Renardku.
Pamiętajmy o Renardku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
RenardkuDobry wieczór Renardku!
Gdzie jesteś Renardku!?
Witaj Renardku!
Hej Renardku!
Renardku! Gdzie jesteś?