Odmiana imienia Renard przez przypadki

Renard imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renard

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renarda

Celownik
(komu? czemu?):Renardowi

Biernik
(kogo? co?):Renarda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renardem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renardzie

Wołacz
(hej!):Renardzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenardAutorem niniejszego tekstu jest Renard.
Autorem artykułu jest Renard.
Renard wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Renard.
Jeśli jednak przegrasz, Renard zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenardaNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Renarda.
Tata Renarda sam opatrzył mi nogę.
Dziadek Renarda w tym czasie miał chorą rękę.
Wysyłam list do Renarda.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Renarda.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenardowiRenardowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Renardowi o przykrości która mnie spotkała.
Tym razem nie damy Renardowi dojść do głosu.
Przyglądam się Renardowi.
Musiałam się zwierzyć Renardowi.

Biernik:
(kogo? co?)
RenardaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Renarda.
Przed sesją zapytałam Renarda co lubi.
Spojrzał na Renarda z zaciekawieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Renarda.
Zdjęcie przesłane przez Renarda.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenardemA sytuacja z Renardem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Renardem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Renardem na kanapie.
Razem z Renardem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Renardem i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenardzieKiedyś chciałam napisać wiersz o Renardzie.
Więcej o Renardzie znajdziecie na naszej stronie.
Mamrotał coś o Renardzie, gdy podtrzymywał się ściany.
Na koniec parę słów o Renardzie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Renardzie.

Wołacz:
(hej!)
RenardzieWitaj Renardzie!
Cześć Renardzie!
Gdzie jesteś Renardzie!?
Dziękuję Renardzie za rozmowę!
Renardzie! Gdzie jesteś?