Odmiana imienia Remusek przez przypadki

Remusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Remusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Remuska

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Remusku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Remuska!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RemusekRemusek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Remusek.
Na drugie imię mam Remusek.
Autorem niniejszego tekstu jest Remusek.
Dopiero do mnie dotarło, że Remusek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RemuskaZaproszenia na urodziny Remuska są gotowe.
Nie lubię Remuska.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Remuska.
Tata Remuska poszedł otworzyć drzwi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Remuska.

Celownik:
(komu? czemu?)
Dzięki święta nabrały nowego wymiaru.
Dzięki mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się .
Słoik z kawą wyleciał z rąk.
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
RemuskuPrzyniesiona przez Remusku kawa okazała się tą nieco gorszą.
Na Remusku spłynęła niewymowna ulga.
Podchodzi, całuje Remusku i idzie do wyjścia.
Patrzył na Remusku wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzy na Remusku wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Razem z zrobiłyśmy obiad.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z wybuchliśmy śmiechem.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Ten wiersz jest o .
Mówimy tu oczywiście o .
Przygotowuje książkę o .
Związana jest z nią legenda o .
Na koniec parę słów o .

Wołacz:
(hej!)
RemuskaDziękuję Remuska za rozmowę!
Dobry wieczór Remuska!
Gdzie jesteś Remuska!?
Remuska! Gdzie jesteś?
Remuska! Uważaj!