Odmiana imienia Remus przez przypadki

Remus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Remus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Remusa

Celownik
(komu? czemu?):Remusowi

Biernik
(kogo? co?):Remusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Remusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Remusie

Wołacz
(hej!):Remusie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Remusowie, Remusi, Remusy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Remusów

Celownik
(komu? czemu?):Remusom

Biernik
(kogo? co?):Remusów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Remusami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Remusach

Wołacz
(hej!):Remusowie, Remusi, Remusy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RemusRemus tego nie widzi.
Remus chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Remus.
Remus chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Remus?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RemusaRodzina Remusa zginęła w wypadku samochodowym.
Szukałem linków do strony Remusa.
Postawa Remusa była zupełnie inna.
Uroda Remusa miała potężną moc.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Remusa.

Celownik:
(komu? czemu?)
RemusowiOpowiadam Remusowi o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Remusowi dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Remusowi.
Przyglądam się Remusowi.
Nie wiem, co powiedzieć Remusowi.

Biernik:
(kogo? co?)
RemusaSpojrzałam na Remusa jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzałem znacząco na Remusa.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Remusa.
Widzę Remusa.
Remusa natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RemusemSiedzieliśmy z Remusem przy basenie.
Śpiewam z Remusem.
Przez chwilę oboje z Remusem patrzyli na siebie.
Wieczorem z Remusem znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Remusem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RemusieChciałbym być teraz przy Remusie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Remusie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Remusie.
No a teraz trochę więcej o Remusie.
Pamiętam o Remusie.

Wołacz:
(hej!)
RemusieDobranoc Remusie!
Cześć Remusie!
Dobry wieczór Remusie!
Witaj Remusie!
Dziękuję Remusie za rozmowę!