Odmiana imienia Poznanek przez przypadki

Poznanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poznanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poznanka

Celownik
(komu? czemu?):Poznankowi

Biernik
(kogo? co?):Poznanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poznankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poznanku

Wołacz
(hej!):Poznanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PoznanekMa na imię Poznanek.
Na drugie imię mam Poznanek.
Jeśli jednak przegrasz, Poznanek zostaje z nami.
Mam na imię Poznanek.
Poznanek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PoznankaByłam pełna uznania dla rozwoju Poznanka.
Przed domem Poznanka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Póki co dodaję zdjęcia Poznanka z wakacji.
Tymczasem zauważyłam wpis Poznanka kilka dni temu.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Poznanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
PoznankowiKupiłem Poznankowi magnes na lodówkę.
Co tej Poznankowi po głowie chodzi?
Daję Poznankowi, to co najlepsze we mnie.
Poznankowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Poznankowi.

Biernik:
(kogo? co?)
PoznankaNa Poznanka spłynęła niewymowna ulga.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Poznanka.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Poznanka.
Zdjęcie przesłane przez Poznanka.
Chwyciła Poznanka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PoznankiemJa z Poznankiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Poznankiem.
Pracuję z Poznankiem.
Zostanę tu tylko z Poznankiem i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Poznankiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PoznankuMowa oczywiście o Poznanku.
W powrotnej drodze myślał o Poznanku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Poznanku.
Śpiewam o Poznanku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Poznanku.

Wołacz:
(hej!)
PoznankuCześć Poznanku!
Poznanku! Gdzie jesteś?
Poznanku! Uważaj!
Poznanku! Wróć do mnie!
Witaj Poznanku!