Odmiana imienia Poznanek przez przypadki

Poznanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poznanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poznankiem

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poznanka

Wołacz
(hej!):Poznanka!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Poznanku

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Poznankowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poznanku

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PoznanekMa na imię Poznanek.
Na drugie imię mam Poznanek.
Jeśli jednak przegrasz, Poznanek zostaje z nami.
Mam na imię Poznanek.
Poznanek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PoznankiemByłam pełna uznania dla rozwoju Poznankiem.
Przed domem Poznankiem zauważyłem wózek z dzieckiem.
Póki co dodaję zdjęcia Poznankiem z wakacji.
Tymczasem zauważyłam wpis Poznankiem kilka dni temu.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Poznankiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
Kupiłem magnes na lodówkę.
Co tej po głowie chodzi?
Daję , to co najlepsze we mnie.
przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć .

Biernik:
(kogo? co?)
Na spłynęła niewymowna ulga.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam .
Poszłam dalej i wtedy poznałam .
Zdjęcie przesłane przez .
Chwyciła za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z .
Pracuję z .
Zostanę tu tylko z i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PoznankaMowa oczywiście o Poznanka.
W powrotnej drodze myślał o Poznanka.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Poznanka.
Śpiewam o Poznanka.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Poznanka.

Wołacz:
(hej!)
PoznankaCześć Poznanka!
Poznanka! Gdzie jesteś?
Poznanka! Uważaj!
Poznanka! Wróć do mnie!
Witaj Poznanka!