Odmiana imienia Poznanek przez przypadki

Poznanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poznanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poznanka

Celownik
(komu? czemu?):Poznankowi

Biernik
(kogo? co?):Poznanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poznankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poznanku

Wołacz
(hej!):Poznanku!

Przykłady deklinacji imienia Poznanek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Poznanek

Ma na imię Poznanek.
Na drugie imię mam Poznanek.
Jeśli jednak przegrasz, Poznanek zostaje z nami.
Mam na imię Poznanek.
Poznanek tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Poznanka

Byłam pełna uznania dla rozwoju Poznanka.
Przed domem Poznanka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Póki co dodaję zdjęcia Poznanka z wakacji.
Tymczasem zauważyłam wpis Poznanka kilka dni temu.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Poznanka.

Celownik (komu? czemu?): Poznankowi

Kupiłem Poznankowi magnes na lodówkę.
Co tej Poznankowi po głowie chodzi?
Daję Poznankowi, to co najlepsze we mnie.
Poznankowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Poznankowi.

Biernik (kogo? co?): Poznanka

Na Poznanka spłynęła niewymowna ulga.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Poznanka.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Poznanka.
Zdjęcie przesłane przez Poznanka.
Chwyciła Poznanka za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?): Poznankiem

Ja z Poznankiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Poznankiem.
Pracuję z Poznankiem.
Zostanę tu tylko z Poznankiem i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Poznankiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Poznanku

Mowa oczywiście o Poznanku.
W powrotnej drodze myślał o Poznanku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Poznanku.
Śpiewam o Poznanku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Poznanku.

Wołacz (hej!): Poznanku

Cześć Poznanku!
Poznanku! Gdzie jesteś?
Poznanku! Uważaj!
Poznanku! Wróć do mnie!
Witaj Poznanku!