Odmiana imienia Pomir przez przypadki

Pomir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pomir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pomira

Celownik
(komu? czemu?):Pomirowi

Biernik
(kogo? co?):Pomira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pomirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pomirze

Wołacz
(hej!):Pomirze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PomirDopiero do mnie dotarło, że Pomir już tu jest.
Pomir tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Pomir.
Jutro Pomir wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Pomir.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PomiraSerce Pomira stanęło na moment.
Przed sobą ujrzałam rękę Pomira.
Tymczasem zauważyłam wpis Pomira kilka dni temu.
Przez cały dzień czułam wzrok Pomira na sobie.
Rodzina Pomira wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
PomirowiZaproponowałem Pomirowi dwa tematy.
Zostawiam Pomirowi karteczkę i już mnie nie ma.
Pomirowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Ten nie pozostał dłużny Pomirowi.
Mama przyznała rację Pomirowi.

Biernik:
(kogo? co?)
PomiraOdprowadziłam Pomira do wyjścia.
Pomira zaświerzbiały ręce.
Spojrzała na Pomira jeszcze raz.
Obserwuję Pomira bardzo uważnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Pomira.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PomiremJadę z Pomirem na dyskotekę.
Zobacz wywiad z Pomirem oraz innymi uczestnikami finału.
Siedzieliśmy z Pomirem na ławce w parku.
Jadę na wycieczkę razem z Pomirem.
A sytuacja z Pomirem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PomirzeChciałbym być teraz przy Pomirze.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Pomirze.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Pomirze.
Na koniec parę słów o Pomirze.
A przecież nikt inaczej o Pomirze nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
PomirzePomirze! Wróć do mnie!
Hej Pomirze!
Dzień dobry Pomirze!
Dziękuję Pomirze za rozmowę!
Dobranoc Pomirze!