Odmiana imienia Pomiś przez przypadki

Pomiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pomiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pomisia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pomisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Pomisiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Pomisiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pomisiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pomisia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PomiśZa chwilę wróci Pomiś z lasu.
Pomiś wraca do domu.
Ja i Pomiś nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Pomiś często urządza rodzicom pokazy mody.
Pomiś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PomisiaUroda Pomisia miała potężną moc.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Pomisia.
Rodzina Pomisia wyprowadziła się.
Ręka Pomisia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Pomisia siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Napisałem wiersz dzięki .
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć .

Biernik:
(kogo? co?)
Obserwuję bardzo uważnie.
Lubię .
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PomisiemJadę na wycieczkę razem z Pomisiem.
Idę na spacer z Pomisiem.
Byliśmy z Pomisiem na jarmarku.
Razem z Pomisiem zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój z Pomisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Niestety, nie umiała zapomnieć o .
Kiedyś chciałam napisać o .
To jest pieśń o .
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o .
Artykuł o wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
! Gdzie jesteś?
Witaj !
Cześć !
Gdzie jesteś !?
Dzień dobry !