Odmiana imienia Pimenek przez przypadki

Pimenek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pimenek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pimenka

Celownik
(komu? czemu?):Pimenkowi

Biernik
(kogo? co?):Pimenka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pimenkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pimenku

Wołacz
(hej!):Pimenku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PimenekPimenek nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Pimenek zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Pimenek.
Mam na imię Pimenek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Pimenek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PimenkaPrzed domem Pimenka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Pimenka.
Postawa Pimenka była zupełnie inna.
Wysyłam list do Pimenka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Pimenka.

Celownik:
(komu? czemu?)
PimenkowiCo tej Pimenkowi po głowie chodzi?
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Pimenkowi.
Zostawiam Pimenkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Pimenkowi miłość.
Powiedz wszystkim i Pimenkowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
PimenkaPatrzył na Pimenka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Pimenka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Pimenka.
Spojrzał na Pimenka i uśmiechnął się.
Popatrzyłam na Pimenka przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PimenkiemObie z Pimenkiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Pimenkiem zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Pimenkiem.
Rozmawiam z Pimenkiem.
Powinnam jednak pojechać z Pimenkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PimenkuW powrotnej drodze myślał o Pimenku.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Pimenku.
Warto także pomyśleć chwilę o Pimenku.
Związana jest z nią legenda o Pimenku.
Chciałbym być teraz przy Pimenku.

Wołacz:
(hej!)
PimenkuHej Pimenku!
Gdzie jesteś Pimenku!?
Dziękuję Pimenku za rozmowę!
Pimenku! Wróć do mnie!
Dobranoc Pimenku!