Odmiana imienia Pakosławusia przez przypadki

Pakosławusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pakosławusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pakosławusi

Celownik
(komu? czemu?):Pakosławusi

Biernik
(kogo? co?):Pakosławusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pakosławusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pakosławusi

Wołacz
(hej!):Pakosławusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PakosławusiaDobrze, że Pakosławusia grzecznie śpi.
Gdzie jest Pakosławusia?
Pakosławusia ma katar i źle się czuje.
Autorem niniejszego tekstu jest Pakosławusia.
Pakosławusia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PakosławusiW słuchawce usłyszałam głos Pakosławusi.
Jadę do Pakosławusi.
Pożyczę od Pakosławusi samochód i możemy jechać.
Nie ma Pakosławusi.
Nie lubię Pakosławusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PakosławusiDaję Pakosławusi, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Pakosławusi.
Zszedłem z drogi Pakosławusi i usiadłem w fotelu.
Korzysta z okazji, by wyznać Pakosławusi miłość.
Tego Pakosławusi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
PakosławusięDoprowadził tym Pakosławusię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Pakosławusię i uśmiechnął się.
Pakosławusię zaczęło to nieco irytować.
Lubię Pakosławusię.
Spotkałam Pakosławusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PakosławusiąByliśmy z Pakosławusią na jarmarku.
Rozmawiam z Pakosławusią.
Zginął w pojedynku z Pakosławusią.
Idę na spacer z Pakosławusią.
Tym razem korespondowałam z Pakosławusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PakosławusiOd ostatniego wpisu o Pakosławusi wydarzyło się sporo.
No a teraz trochę więcej o Pakosławusi.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Pakosławusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Pakosławusi.
Myślałam cały czas tylko o Pakosławusi.

Wołacz:
(hej!)
PakosławusiuHej Pakosławusiu!
Dobranoc Pakosławusiu!
Witaj Pakosławusiu!
Dziękuję Pakosławusiu za rozmowę!
Pakosławusiu! Gdzie jesteś?