Odmiana imienia Pakosława przez przypadki

Pakosława imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pakosława

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pakosławy

Celownik
(komu? czemu?):Pakosławie

Biernik
(kogo? co?):Pakosławę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pakosławą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pakosławie

Wołacz
(hej!):Pakosławo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PakosławaPakosława tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Pakosława.
Autorem niniejszego tekstu jest Pakosława.
Na drugie imię mam Pakosława.
W domu Pakosława często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PakosławyPrzed domem Pakosławy zauważyłem wózek z dzieckiem.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Pakosławy.
Przedwczoraj były urodziny Pakosławy.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Pakosławy.
Tata Pakosławy poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PakosławieCo tej Pakosławie po głowie chodzi?
Dzięki Pakosławie mamy kolejny artykuł po polsku.
Pakosławie oczy błyszczą.
Zerwał jabłko i podał je Pakosławie.
Od początku próbujemy pomóc Pakosławie.

Biernik:
(kogo? co?)
PakosławęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Pakosławę.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Pakosławę.
Przed sesją zapytałam Pakosławę co lubi.
Patrzy na Pakosławę wyczekująco.
Lubię Pakosławę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PakosławąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Pakosławą.
Przez chwilę oboje z Pakosławą patrzyli na siebie.
Razem z Pakosławą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Pakosławą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Idę na spacer z Pakosławą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PakosławieZapraszam na film dokumentalny o Pakosławie.
Dobrze, że wspomniałeś o Pakosławie.
Wspominam o Pakosławie.
Mowa oczywiście o Pakosławie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Pakosławie.

Wołacz:
(hej!)
PakosławoDzień dobry Pakosławo!
Pakosławo! Gdzie jesteś?
Pakosławo! Uważaj!
Witaj Pakosławo!
Dobranoc Pakosławo!