Odmiana imienia Otka przez przypadki

Otka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Otka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Otki

Celownik
(komu? czemu?):Otce

Biernik
(kogo? co?):Otkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Otką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Otce

Wołacz
(hej!):Otko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OtkaZa chwilę wróci Otka z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Otka.
Otka tego nie widzi.
Gdzie jest Otka?
Jutro Otka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OtkiPostanowiłam zadzwonić do Otki.
Tym razem prezentujemy wystawę Otki.
Postanowiłam zadzwonić do Otki i chłopaków.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Otki.
Przed sobą ujrzałam rękę Otki.

Celownik:
(komu? czemu?)
OtceTego Otce było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Otce.
Kupiłem Otce magnes na lodówkę.
Dzięki Otce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Otce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
OtkęOdprowadziłam Otkę do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Otkę.
Spojrzałam na Otkę w wymownym geście.
Kacper patrzył na Otkę ze zdumieniem.
Pożegnali w końcu Otkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OtkąJadę z Otką na dyskotekę.
Pracuję z Otką.
Sprzątam pokój razem z Otką.
Dorota spotkała się z Otką.
Razem z Otką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OtceCzasami myślę sobie o Otce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Otce.
Myślałam cały czas tylko o Otce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Otce.
Myślał o Otce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
OtkoCześć Otko!
Otko! Wróć do mnie!
Dobranoc Otko!
Otko! Uważaj!
Hej Otko!