Odmiana imienia Osmanek przez przypadki

Osmanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Osmanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Osmanka

Celownik
(komu? czemu?):Osmankowi

Biernik
(kogo? co?):Osmanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Osmankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Osmanku

Wołacz
(hej!):Osmanku!

Przykłady deklinacji imienia Osmanek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Osmanek

Mam na imię Osmanek.
W domu Osmanek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Osmanek grzecznie śpi.
Gdzie jest Osmanek?
Jak już wiecie mam na imię Osmanek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Osmanka

Piszę list do Osmanka.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Osmanka słychać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Osmanka.
Zaproszenia na urodziny Osmanka są gotowe.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Osmanka.

Celownik (komu? czemu?): Osmankowi

Ten nie pozostał dłużny Osmankowi.
Zerwał jabłko i podał je Osmankowi.
Mama przyznała rację Osmankowi.
Co tej Osmankowi po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Osmankowi.

Biernik (kogo? co?): Osmanka

Chwyciła Osmanka za rękaw płaszcza.
Przeprosiłam Osmanka i poszłam dalej.
Widzę Osmanka.
Spojrzał na Osmanka i uśmiechnął się.
Popatrzyłam na Osmanka przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik (z kim? z czym?): Osmankiem

Ale można sobie zrobić zdjęcie z Osmankiem.
Razem z Osmankiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Osmankiem znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z Osmankiem.
Powinnam jednak pojechać z Osmankiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Osmanku

Przynajmniej tak myślał tata o Osmanku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Osmanku.
A o Osmanku to i słowa rzec nie umiał.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Osmanku.
Kilka słów od autora materiału o Osmanku.

Wołacz (hej!): Osmanku

Dobranoc Osmanku!
Osmanku! Gdzie jesteś?
Witaj Osmanku!
Dobry wieczór Osmanku!
Dzień dobry Osmanku!