Odmiana imienia Osięborek przez przypadki

Osięborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Osięborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Osięborka

Celownik
(komu? czemu?):Osięborkowi

Biernik
(kogo? co?):Osięborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Osięborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Osięborku

Wołacz
(hej!):Osięborku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OsięborekOsięborek nie umie grać na gitarze.
Co robi Osięborek?
Osięborek tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Osięborek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Osięborek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OsięborkaTymczasem zauważyłam wpis Osięborka kilka dni temu.
Tata Osięborka sam opatrzył mi nogę.
Prosimy o pomoc dla Osięborka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Osięborka.
Szkoda że Osięborka prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
OsięborkowiNie wiem, co powiedzieć Osięborkowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Osięborkowi.
Tego Osięborkowi było już za wiele.
Od początku próbujemy pomóc Osięborkowi.
Napisałem wiersz dzięki Osięborkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OsięborkaDoprowadził tym Osięborka do stanu bliskiego apopleksji.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Osięborka.
Oszołomienie spadło teraz na Osięborka i na moment odebrało mu wigor.
Postaram się namówić Osięborka na spacer.
Na Osięborka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OsięborkiemByliśmy z Osięborkiem na jarmarku.
Pracuję z Osięborkiem.
Karolina miała się spotkać z Osięborkiem przed szkołą.
Pracuję razem z Osięborkiem.
Ja z Osięborkiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OsięborkuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Osięborku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Osięborku.
To jest pieśń o Osięborku.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Osięborku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Osięborku.

Wołacz:
(hej!)
OsięborkuDziękuję Osięborku za rozmowę!
Osięborku! Wróć do mnie!
Hej Osięborku!
Dobranoc Osięborku!
Osięborku! Uważaj!