Odmiana imienia Osięborcio przez przypadki

Osięborcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Osięborcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Osięborcia

Celownik
(komu? czemu?):Osięborciowi

Biernik
(kogo? co?):Osięborcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Osięborciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Osięborciu

Wołacz
(hej!):Osięborciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OsięborcioPierwszą osobą którą zobaczyłem była Osięborcio.
Ja i Osięborcio nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Osięborcio.
Osięborcio nie umie śpiewać.
Osięborcio chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OsięborciaZaproszenia na urodziny Osięborcia są gotowe.
Nie ma Osięborcia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Osięborcia.
Osięborcia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez cały dzień czułam wzrok Osięborcia na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
OsięborciowiMusiałam się zwierzyć Osięborciowi.
Dzięki Osięborciowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Osięborciowi.
Co tej Osięborciowi po głowie chodzi?
Powiedz wszystkim i Osięborciowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
OsięborciaW końcu obudzili Osięborcia, żeby ich ratował.
Czekałam na Osięborcia w kawiarni.
Popatrzyłam na Osięborcia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzy na Osięborcia wyczekująco.
Spojrzałem znacząco na Osięborcia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OsięborciemWczoraj wracamy z Osięborciem od lekarza.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Osięborciem na krytym basenie.
Powinnam jednak pojechać z Osięborciem.
Obie z Osięborciem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Śpiewam z Osięborciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OsięborciuŚpiewam o Osięborciu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Osięborciu.
Dyskutuję o Osięborciu.
Dzisiaj chciałam napisać o Osięborciu.
Piszę o Osięborciu.

Wołacz:
(hej!)
OsięborciuDziękuję Osięborciu za rozmowę!
Osięborciu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Osięborciu!
Dobranoc Osięborciu!
Osięborciu! Uważaj!