Odmiana imienia Osięborcio przez przypadki

Osięborcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Osięborcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Osięborcia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Osięborciu

Wołacz
(hej!):Osięborciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OsięborcioPierwszą osobą którą zobaczyłem była Osięborcio.
Ja i Osięborcio nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Osięborcio.
Osięborcio nie umie śpiewać.
Osięborcio chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Zaproszenia na urodziny są gotowe.
Nie ma .
Byłam pełna uznania dla rozwoju .
siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez cały dzień czułam wzrok na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
Musiałam się zwierzyć .
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je .
Co tej po głowie chodzi?
Powiedz wszystkim i , że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
W końcu obudzili , żeby ich ratował.
Czekałam na w kawiarni.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzy na wyczekująco.
Spojrzałem znacząco na .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OsięborciaWczoraj wracamy z Osięborcia od lekarza.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Osięborcia na krytym basenie.
Powinnam jednak pojechać z Osięborcia.
Obie z Osięborcia miałyśmy ochotę skakać do góry.
Śpiewam z Osięborcia.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OsięborciuŚpiewam o Osięborciu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Osięborciu.
Dyskutuję o Osięborciu.
Dzisiaj chciałam napisać o Osięborciu.
Piszę o Osięborciu.

Wołacz:
(hej!)
OsięborciuDziękuję Osięborciu za rozmowę!
Osięborciu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Osięborciu!
Dobranoc Osięborciu!
Osięborciu! Uważaj!