Odmiana imienia Orsonek przez przypadki

Orsonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orsonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orsonka

Celownik
(komu? czemu?):Orsonkowi

Biernik
(kogo? co?):Orsonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orsonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orsonku

Wołacz
(hej!):Orsonku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrsonekDziś Orsonek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Orsonek nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Orsonek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Orsonek.
Ma na imię Orsonek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OrsonkaSzukałem linków do strony Orsonka.
Tato Orsonka produkował abażury.
Zostało sto dni do narodzin Orsonka.
Muszę pochwalić pomysł Orsonka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Orsonka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrsonkowiRozalia z troską przyglądała się Orsonkowi.
Kto wie, może Orsonkowi wyjdzie do na dobre.
Ten nie pozostał dłużny Orsonkowi.
Tym razem nie damy Orsonkowi dojść do głosu.
Proszę Orsonkowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
OrsonkaSierżant wpatrywał się w Orsonka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Orsonka z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Orsonka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Orsonka bardzo przyjaźnie.
Popatrzyłam na Orsonka przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrsonkiemRefleksyjnie po spotkaniu z Orsonkiem.
Siedzieliśmy z Orsonkiem na kanapie.
Sprzątam pokój z Orsonkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Orsonkiem.
Powinnam jednak pojechać z Orsonkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrsonkuWszyscy dyskutują o Orsonku.
Od ostatniego wpisu o Orsonku wydarzyło się sporo.
Kiedyś chciałam napisać o Orsonku.
Czasami myślę sobie o Orsonku.
Dyskutuję o Orsonku.

Wołacz:
(hej!)
OrsonkuOrsonku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Orsonku!
Dzień dobry Orsonku!
Orsonku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Orsonku!?