Odmiana imienia Orson przez przypadki

Orson imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orson

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orsona

Celownik
(komu? czemu?):Orsonowi

Biernik
(kogo? co?):Orsona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orsonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orsonie

Wołacz
(hej!):Orsonie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrsonPierwszą osobą którą zobaczyłem była Orson.
Orson tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Orson już tu jest.
Dziś Orson ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Orson grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OrsonaSpecjalnością Orsona jest jazda na koniu.
Prosimy o pomoc dla Orsona.
Serce Orsona stanęło na moment.
Tata Orsona poszedł otworzyć drzwi.
Rodzina Orsona wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrsonowiNie wiem, co powiedzieć Orsonowi.
Rozalia z troską przyglądała się Orsonowi.
Opowiedziałam Orsonowi o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Orsonowi nie dokuczać!
Dzięki Orsonowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
OrsonaPoszłam dalej i wtedy poznałam Orsona.
Patrzy na Orsona wyczekująco.
Nieśmiało gładzi Orsona po włosach.
Orsona natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Odprowadziłam Orsona do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrsonemPracuję z Orsonem.
Obie z Orsonem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Orsonem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Orsonem.
Jadę z Orsonem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrsonieW powrotnej drodze myślał o Orsonie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Orsonie.
No a teraz trochę więcej o Orsonie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Orsonie.
Na koniec parę słów o Orsonie.

Wołacz:
(hej!)
OrsonieWitaj Orsonie!
Hej Orsonie!
Dobranoc Orsonie!
Dobry wieczór Orsonie!
Orsonie! Wróć do mnie!