Odmiana imienia Oresusia przez przypadki

Oresusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oresusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oresusi

Celownik
(komu? czemu?):Oresusi

Biernik
(kogo? co?):Oresusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oresusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oresusi

Wołacz
(hej!):Oresusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OresusiaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Oresusia.
Ma na imię Oresusia.
Dla mnie było już jasne, ze Oresusia umiera.
Dobrze, że Oresusia grzecznie śpi.
Dziś Oresusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OresusiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Oresusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Oresusi.
Dziadek Oresusi w tym czasie miał chorą rękę.
Postanowiłam zadzwonić do Oresusi i chłopaków.
Na korytarzu blisko pokoju Oresusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
OresusiOddaję Oresusi list.
Oresusi włosy stanęły dęba na głowie.
Zaproponowałem Oresusi dwa tematy.
Od początku próbujemy pomóc Oresusi.
Ten nie pozostał dłużny Oresusi.

Biernik:
(kogo? co?)
OresusięPatrzy na Oresusię wyczekująco.
Zdjęcie przesłane przez Oresusię.
Odprowadziłam Oresusię do wyjścia.
Na Oresusię spłynęła niewymowna ulga.
Podchodzi, całuje Oresusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OresusiąObie z Oresusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zostanę tu tylko z Oresusią i chłopakami.
Jadę z Oresusią na dyskotekę.
Ja z Oresusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Oresusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OresusiTo jest pieśń o Oresusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Oresusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Oresusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Oresusi.
Myślałam cały czas tylko o Oresusi.

Wołacz:
(hej!)
OresusiuDobranoc Oresusiu!
Dziękuję Oresusiu za rozmowę!
Witaj Oresusiu!
Dobry wieczór Oresusiu!
Cześć Oresusiu!