Odmiana imienia Orestka przez przypadki

Orestka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orestka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orestki

Celownik
(komu? czemu?):Orestce

Biernik
(kogo? co?):Orestkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orestką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orestce

Wołacz
(hej!):Orestko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrestkaJutro Orestka wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Orestka.
Orestka nie umie śpiewać.
Dziś Orestka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Orestka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OrestkiPiszę list do Orestki.
Postanowiłam zadzwonić do Orestki.
Ręka Orestki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Prosimy o pomoc dla Orestki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Orestki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrestceOddaję Orestce list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Orestce coś się stało.
Dzięki Orestce mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Orestce.
Od początku próbujemy pomóc Orestce.

Biernik:
(kogo? co?)
OrestkęOrestkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzał na Orestkę z zaciekawieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Orestkę i na moment odebrało mu wigor.
Nieśmiało gładzi Orestkę po włosach.
Na Orestkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrestkąZostaliśmy z Orestką w salonie sami.
Siedzieliśmy z Orestką na kanapie.
Karolina miała się spotkać z Orestką przed szkołą.
Ja z Orestką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Orestką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrestceCzasami myślę sobie o Orestce.
Warto także pomyśleć chwilę o Orestce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Orestce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Orestce.
Chciałbym być teraz przy Orestce.

Wołacz:
(hej!)
OrestkoOrestko! Gdzie jesteś?
Cześć Orestko!
Hej Orestko!
Dobranoc Orestko!
Gdzie jesteś Orestko!?