Odmiana imienia Omarek przez przypadki

Omarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Omarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Omarka

Celownik
(komu? czemu?):Omarkowi

Biernik
(kogo? co?):Omarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Omarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Omarku

Wołacz
(hej!):Omarku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OmarekCo robi Omarek?
Omarek nie umie grać na gitarze.
Omarek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Omarek.
Jutro Omarek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OmarkaTata Omarka sam opatrzył mi nogę.
Rodzina Omarka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Omarka.
Zostało sto dni do narodzin Omarka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Omarka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OmarkowiOddaję Omarkowi list.
Oczywiście każdy przyzna rację Omarkowi.
Kupiłem Omarkowi magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Omarkowi.
Ten nie pozostał dłużny Omarkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OmarkaSierżant wpatrywał się w Omarka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przeprosiłam Omarka i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Omarka.
Patrzył na Omarka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Omarka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OmarkiemRefleksyjnie po spotkaniu z Omarkiem.
Razem z Omarkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Omarkiem patrzyli na siebie.
Obie z Omarkiem postawiłyśmy na zmiany.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Omarkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OmarkuNa koniec parę słów o Omarku.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Omarku.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Omarku.
Nie wspomniałem na początku o Omarku.
Pamiętajmy o Omarku i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
OmarkuOmarku! Uważaj!
Dziękuję Omarku za rozmowę!
Cześć Omarku!
Gdzie jesteś Omarku!?
Dobry wieczór Omarku!