Odmiana imienia Oldmirek przez przypadki

Oldmirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oldmirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oldmirka

Celownik
(komu? czemu?):Oldmirkowi

Biernik
(kogo? co?):Oldmirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oldmirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oldmirku

Wołacz
(hej!):Oldmirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OldmirekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Oldmirek.
Oldmirek tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Oldmirek.
Oldmirek nie umie grać na gitarze.
Ma na imię Oldmirek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OldmirkaKrótki filmik przedstawiający braciszka Oldmirka.
W domu babci Oldmirka od zawsze stał stary zegar.
Szukałem linków do strony Oldmirka.
Pożyczę od Oldmirka samochód i możemy jechać.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Oldmirka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OldmirkowiPowiedz wszystkim i Oldmirkowi, że nic mi nie jest.
Oldmirkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Nie wiem, co powiedzieć Oldmirkowi.
Tym razem nie damy Oldmirkowi dojść do głosu.
Zszedłem z drogi Oldmirkowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
OldmirkaSpojrzała na Oldmirka jeszcze raz.
Postaram się namówić Oldmirka na spacer.
Podchodzi, całuje Oldmirka i idzie do wyjścia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Oldmirka.
Kawę kupioną przez Oldmirka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OldmirkiemSiedzieliśmy z Oldmirkiem na ławce w parku.
Pracuję razem z Oldmirkiem.
Oboje z Oldmirkiem wybuchliśmy śmiechem.
Przez chwilę oboje z Oldmirkiem patrzyli na siebie.
Dwa dni temu miałam z Oldmirkiem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OldmirkuWarto także pomyśleć chwilę o Oldmirku.
Wszyscy dyskutują o Oldmirku.
Rozmawiam o Oldmirku.
Dobrze, że wspomniałeś o Oldmirku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Oldmirku.

Wołacz:
(hej!)
OldmirkuDzień dobry Oldmirku!
Oldmirku! Uważaj!
Oldmirku! Wróć do mnie!
Hej Oldmirku!
Cześć Oldmirku!