Odmiana imienia Oldmir przez przypadki

Oldmir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oldmir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oldmira

Celownik
(komu? czemu?):Oldmirowi

Biernik
(kogo? co?):Oldmira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oldmirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oldmirze

Wołacz
(hej!):Oldmirze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OldmirMoje drugie imię to właśnie Oldmir.
Gdzie jest Oldmir?
Oldmir ma katar i źle się czuje.
Ja i Oldmir nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Oldmir.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OldmiraProsimy o pomoc dla Oldmira.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Oldmira.
Przed domem Oldmira zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Oldmira.
Jadę do Oldmira.

Celownik:
(komu? czemu?)
OldmirowiZostawiam Oldmirowi karteczkę i już mnie nie ma.
Proszę Oldmirowi nie dokuczać!
Kto wie, może Oldmirowi wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Oldmirowi, że nic mi nie jest.
Zerwał jabłko i podał je Oldmirowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OldmiraNa Oldmira spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Oldmira wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Oszołomienie spadło teraz na Oldmira i na moment odebrało mu wigor.
Przed sesją zapytałam Oldmira co lubi.
Przeprosiłam Oldmira i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OldmiremJa z Oldmirem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Oldmirem śmieszną przygodę.
Karolina miała się spotkać z Oldmirem przed szkołą.
Razem z Oldmirem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Oldmirem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OldmirzeA o Oldmirze to i słowa rzec nie umiał.
Na pewno słyszałyście o Oldmirze.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Oldmirze.
A przecież nikt inaczej o Oldmirze nie pisał.
Przy Oldmirze zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
OldmirzeDziękuję Oldmirze za rozmowę!
Dobry wieczór Oldmirze!
Dobranoc Oldmirze!
Hej Oldmirze!
Oldmirze! Wróć do mnie!