Odmiana imienia Olbrachtek przez przypadki

Olbrachtek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Olbrachtek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Olbrachtka

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Olbrachtku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Olbrachtkowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Olbrachtkiem

Biernik
(kogo? co?):Olbrachtku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olbrachtka

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OlbrachtekOlbrachtek nie umie śpiewać.
Dziś Olbrachtek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Olbrachtek grzecznie śpi.
Co robi Olbrachtek?
Olbrachtek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Zaproszenia na urodziny są gotowe.
Przed sobą ujrzałam rękę .
Postanowiłam zadzwonić do .
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u słychać.
Na korytarzu blisko pokoju stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
OlbrachtkaNie wiem, co powiedzieć Olbrachtka.
Tego Olbrachtka było już za wiele.
Powiedz wszystkim i Olbrachtka, że nic mi nie jest.
Olbrachtka udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiadam Olbrachtka o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
Spojrzałam na .
Przed sesją zapytałam co lubi.
Zdjęcie przesłane przez .
Na spłynęła niewymowna ulga.
W końcu obudzili , żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Sprzątam pokój z .
Razem z przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zostanę tu tylko z i chłopakami.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wczoraj wracamy z od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Naszą piosenkę pisali z myślą o .
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o .
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .
A o to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o .

Wołacz:
(hej!)
OlbrachtkuOlbrachtku! Wróć do mnie!
Witaj Olbrachtku!
Cześć Olbrachtku!
Olbrachtku! Uważaj!
Dziękuję Olbrachtku za rozmowę!