Odmiana imienia Olbracht przez przypadki

Olbracht imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Olbracht

Dopełniacz
(kogo? czego?):Olbrachta

Celownik
(komu? czemu?):Olbrachtowi

Biernik
(kogo? co?):Olbrachta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Olbrachtem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olbrachcie

Wołacz
(hej!):Olbrachcie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Olbrachtowie, Olbrachty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Olbrachtów

Celownik
(komu? czemu?):Olbrachtom

Biernik
(kogo? co?):Olbrachtów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Olbrachtami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Olbrachtach

Wołacz
(hej!):Olbrachtowie, Olbrachty!

Przykłady deklinacji imienia Olbracht” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Olbracht

Dopiero do mnie dotarło, że Olbracht już tu jest.
Dziś Olbracht ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Moje drugie imię to właśnie Olbracht.
Jak już wiecie mam na imię Olbracht.
Ja i Olbracht nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Olbrachta

Przez cały dzień czułam wzrok Olbrachta na sobie.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Olbrachta.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Olbrachta.
Zostało sto dni do narodzin Olbrachta.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Olbrachta.

Celownik (komu? czemu?): Olbrachtowi

Dzięki Olbrachtowi święta nabrały nowego wymiaru.
Kto wie, może Olbrachtowi wyjdzie do na dobre.
Chciałam szybko pochwalić się Olbrachtowi.
Słoik z kawą wyleciał Olbrachtowi z rąk.
Zszedłem z drogi Olbrachtowi i usiadłem w fotelu.

Biernik (kogo? co?): Olbrachta

Spojrzałam na Olbrachta w wymownym geście.
Olbrachta natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałem znacząco na Olbrachta.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Olbrachta bardzo przyjaźnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Olbrachta.

Narzędnik (z kim? z czym?): Olbrachtem

Sprzątam pokój razem z Olbrachtem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Olbrachtem.
Śpiewam z Olbrachtem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Olbrachtem.
A sytuacja z Olbrachtem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik (o kim? o czym?): Olbrachcie

No a teraz trochę więcej o Olbrachcie.
Myślę o Olbrachcie.
Przygotowuje książkę o Olbrachcie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Olbrachcie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Olbrachcie.

Wołacz (hej!): Olbrachcie

Olbrachcie! Gdzie jesteś?
Dobranoc Olbrachcie!
Witaj Olbrachcie!
Dziękuję Olbrachcie za rozmowę!
Gdzie jesteś Olbrachcie!?