Odmiana imienia Normka przez przypadki

Normka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Normka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Normki

Celownik
(komu? czemu?):Normce

Biernik
(kogo? co?):Normkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Normką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Normce

Wołacz
(hej!):Normko!

Przykłady odmiany imienia Normka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Normka

Normka nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Normka umiera.
Dobrze, że Normka grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Normka.
Dopiero do mnie dotarło, że Normka już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Normki

Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Normki.
Dla Normki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tym razem prezentujemy wystawę Normki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Normki.
Od razu zobaczyła ich mama Normki.

Celownik (komu? czemu?): Normce

Proszę Normce nie dokuczać!
Od początku próbujemy pomóc Normce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Normce coś się stało.
Tym razem nie damy Normce dojść do głosu.
Powiedz wszystkim i Normce, że nic mi nie jest.

Biernik (kogo? co?): Normkę

Na Normkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzała na Normkę jeszcze raz.
Normkę zaczęło to nieco irytować.
Kacper patrzył na Normkę ze zdumieniem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Normkę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Normką

Ja z Normką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Normką na ławce w parku.
Zginął w pojedynku z Normką.
Dorota spotkała się z Normką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Normką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Normce

Mamrotał coś o Normce, gdy podtrzymywał się ściany.
Kilka słów od autora materiału o Normce.
Powiedz mi, co myślisz o Normce.
Myślał o Normce i o swoim życiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Normce.

Wołacz (hej!): Normko

Cześć Normko!
Normko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Normko za rozmowę!
Dobranoc Normko!
Dzień dobry Normko!