Odmiana imienia Normeczka przez przypadki

Normeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Normeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Normeczki

Celownik
(komu? czemu?):Normeczce

Biernik
(kogo? co?):Normeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Normeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Normeczce

Wołacz
(hej!):Normeczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NormeczkaAutorem niniejszego tekstu jest Normeczka.
Normeczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Normeczka tego nie widzi.
Dziś Normeczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Normeczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NormeczkiPrzed sobą ujrzałam rękę Normeczki.
Przedwczoraj były urodziny Normeczki.
Póki co dodaję zdjęcia Normeczki z wakacji.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Normeczki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Normeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NormeczceZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Normeczce.
Napisałem wiersz dzięki Normeczce.
Normeczce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Normeczce i usiadłem w fotelu.
Chciałam szybko pochwalić się Normeczce.

Biernik:
(kogo? co?)
NormeczkęZdjęcie przesłane przez Normeczkę.
Postaram się namówić Normeczkę na spacer.
Spoglądam na Normeczkę.
Sierżant wpatrywał się w Normeczkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Normeczkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NormeczkąZostanę tu tylko z Normeczką i chłopakami.
Pracuję razem z Normeczką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Normeczką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Normeczką.
Siedzieliśmy z Normeczką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NormeczcePowoli spełniam swoje marzenia o Normeczce.
Warto także pomyśleć chwilę o Normeczce.
Hipnotyzująca powieść o Normeczce i płatnym mordercy.
Na pewno słyszałyście o Normeczce.
Ten wiersz jest o Normeczce.

Wołacz:
(hej!)
NormeczkoWitaj Normeczko!
Dzień dobry Normeczko!
Dobranoc Normeczko!
Normeczko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Normeczko za rozmowę!