Odmiana imienia Nimusia przez przypadki

Nimusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nimusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nimusi

Celownik
(komu? czemu?):Nimusi

Biernik
(kogo? co?):Nimusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nimusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nimusi

Wołacz
(hej!):Nimusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NimusiaJak już wiecie mam na imię Nimusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nimusia.
Dobrze, że Nimusia grzecznie śpi.
Autorem niniejszego tekstu jest Nimusia.
Moje drugie imię to właśnie Nimusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NimusiSpecjalnością Nimusi jest jazda na koniu.
Nimusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tata Nimusi sam opatrzył mi nogę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Nimusi.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Nimusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
NimusiTym razem nie damy Nimusi dojść do głosu.
Oddaję Nimusi list.
Coś muszę Nimusi powiedzieć, stoi i czeka.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Nimusi coś się stało.
Zostawiam Nimusi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
NimusięPatrzył na Nimusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Odprowadziłam Nimusię do wyjścia.
Spojrzałam na Nimusię jak dopisuje kolejne literki.
Przed wejściem spotkaliśmy Nimusię.
Patrzył na Nimusię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NimusiąObie z Nimusią postawiłyśmy na zmiany.
Jadę z Nimusią na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Nimusią przy basenie.
Razem z Nimusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Nimusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NimusiMyślał o Nimusi i o swoim życiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Nimusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Nimusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Nimusi.
Związana jest z nią legenda o Nimusi.

Wołacz:
(hej!)
NimusiuNimusiu! Uważaj!
Dzień dobry Nimusiu!
Gdzie jesteś Nimusiu!?
Dobry wieczór Nimusiu!
Dziękuję Nimusiu za rozmowę!