Odmiana imienia Nimfa przez przypadki

Nimfa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nimfa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nimfy

Celownik
(komu? czemu?):Nimfie

Biernik
(kogo? co?):Nimfę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nimfą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nimfie

Wołacz
(hej!):Nimfo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Nimfy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nimf

Celownik
(komu? czemu?):Nimfom

Biernik
(kogo? co?):Nimfy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nimfami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nimfach

Wołacz
(hej!):Nimfy!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NimfaCo robi Nimfa?
Nimfa chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Nimfa.
Nimfa ma katar i źle się czuje.
Nimfa odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NimfyPrzed domem Nimfy zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam zadzwonić do Nimfy i chłopaków.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Nimfy.
Dziadek Nimfy w tym czasie miał chorą rękę.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Nimfy.

Celownik:
(komu? czemu?)
NimfieChciałam szybko pochwalić się Nimfie.
Nimfie wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Nimfie, że nic mi nie jest.
Rozalia z troską przyglądała się Nimfie.
Korzysta z okazji, by wyznać Nimfie miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
NimfęSpojrzał na Nimfę i uśmiechnął się.
Kawę kupioną przez Nimfę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzałam na Nimfę w wymownym geście.
Nimfę zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Nimfę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NimfąRozmawiam z Nimfą.
Dwa dni temu miałam z Nimfą śmieszną przygodę.
Sprzątam pokój razem z Nimfą.
Zginął w pojedynku z Nimfą.
Siedzieliśmy z Nimfą na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NimfieMarzę o Nimfie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Nimfie.
Chciałbym być teraz przy Nimfie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Nimfie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Nimfie.

Wołacz:
(hej!)
NimfoDobry wieczór Nimfo!
Witaj Nimfo!
Cześć Nimfo!
Dziękuję Nimfo za rozmowę!
Nimfo! Wróć do mnie!