Odmiana imienia Nikodusia przez przypadki

Nikodusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikodusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikodusi

Celownik
(komu? czemu?):Nikodusi

Biernik
(kogo? co?):Nikodusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikodusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikodusi

Wołacz
(hej!):Nikodusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikodusiaDziś Nikodusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Nikodusia wraca do domu.
Nikodusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Nikodusia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Nikodusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikodusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Nikodusi słychać.
Tata Nikodusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Nikodusi.
Przedwczoraj były urodziny Nikodusi.
W domu babci Nikodusi od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikodusiOddaję Nikodusi list.
Przyglądam się Nikodusi.
Co tej Nikodusi po głowie chodzi?
Kto wie, może Nikodusi wyjdzie do na dobre.
Słoik z kawą wyleciał Nikodusi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
NikodusięNikodusię znalazłam w recepcji hotelu.
Zdjęcie przesłane przez Nikodusię.
Chwyciła Nikodusię za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Nikodusię do wyjścia.
Podchodzi, całuje Nikodusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikodusiąZostaliśmy z Nikodusią w salonie sami.
Zostanę tu tylko z Nikodusią i chłopakami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Nikodusią.
Jadę z Nikodusią na dyskotekę.
Oboje z Nikodusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikodusiKilka słów od autora materiału o Nikodusi.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Nikodusi.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Nikodusi.
Mamrotał coś o Nikodusi, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętajmy o Nikodusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
NikodusiuNikodusiu! Gdzie jesteś?
Nikodusiu! Wróć do mnie!
Witaj Nikodusiu!
Cześć Nikodusiu!
Nikodusiu! Uważaj!