Odmiana imienia Nikodema przez przypadki

Nikodema imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nikodema

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nikodemy

Celownik
(komu? czemu?):Nikodemie

Biernik
(kogo? co?):Nikodemę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nikodemą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nikodemie

Wołacz
(hej!):Nikodemo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NikodemaAutorem artykułu jest Nikodema.
Ja i Nikodema nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Nikodema?
Nikodema nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Nikodema.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NikodemyW sobotę są urodziny Nikodemy.
Specjalnością Nikodemy jest jazda na koniu.
Najbardziej polubiłam ojca Nikodemy.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Nikodemy.
Postawa Nikodemy była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
NikodemieNie wiem, co powiedzieć Nikodemie.
Opowiadam Nikodemie o swoich zainteresowaniach.
Co tej Nikodemie po głowie chodzi?
Coś muszę Nikodemie powiedzieć, stoi i czeka.
Powiedz wszystkim i Nikodemie, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
NikodemęSpojrzałam na Nikodemę w wymownym geście.
Widzę Nikodemę.
Spojrzał na Nikodemę i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi Nikodemę po włosach.
Nikodemę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NikodemąSprzątam pokój razem z Nikodemą.
Wieczorem z Nikodemą znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z Nikodemą.
Ja z Nikodemą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostaliśmy z Nikodemą w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NikodemieZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Nikodemie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Nikodemie.
Dyskutuję o Nikodemie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Nikodemie.
Pamiętajmy o Nikodemie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
NikodemoDobry wieczór Nikodemo!
Nikodemo! Uważaj!
Dziękuję Nikodemo za rozmowę!
Dzień dobry Nikodemo!
Gdzie jesteś Nikodemo!?