Odmiana imienia Niemiłunia przez przypadki

Niemiłunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niemiłunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niemiłuni

Celownik
(komu? czemu?):Niemiłuni

Biernik
(kogo? co?):Niemiłunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niemiłunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niemiłuni

Wołacz
(hej!):Niemiłuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiemiłuniaJutro Niemiłunia wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Niemiłunia.
Niemiłunia ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Niemiłunia.
Dla mnie było już jasne, ze Niemiłunia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NiemiłuniSpecjalnością Niemiłuni jest jazda na koniu.
Póki co dodaję zdjęcia Niemiłuni z wakacji.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Niemiłuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Niemiłuni.
Postanowiłam zadzwonić do Niemiłuni i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
NiemiłuniNiemiłuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Zaproponowałem Niemiłuni dwa tematy.
Proszę Niemiłuni nie dokuczać!
Napisałem wiersz dzięki Niemiłuni.
Co tej Niemiłuni po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
NiemiłunięKacper patrzył na Niemiłunię ze zdumieniem.
W Niemiłunię nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Niemiłunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spotkałam Niemiłunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Czekałam na Niemiłunię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiemiłuniąDorota spotkała się z Niemiłunią.
Weekend spędzony z Niemiłunią był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Niemiłunią.
Tym razem korespondowałam z Niemiłunią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Niemiłunią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NiemiłuniPrzynajmniej tak myślał tata o Niemiłuni.
Przez chwilę pomyślałam o Niemiłuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Niemiłuni.
Myślę o Niemiłuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Niemiłuni.

Wołacz:
(hej!)
NiemiłuniuDziękuję Niemiłuniu za rozmowę!
Witaj Niemiłuniu!
Dobranoc Niemiłuniu!
Hej Niemiłuniu!
Dzień dobry Niemiłuniu!