Jak odmienić imię Niemiłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Niemiłunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Niemiłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Niemiłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Niemiłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Niemiłuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Niemiłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Niemiłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Niemiłuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Niemiłuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Niemiłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Niemiłunia.