Odmiana imienia Niedabyłek przez przypadki

Niedabyłek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niedabyłek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niedabyłku

Celownik
(komu? czemu?):Niedabyłkowi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niedabyłka

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niedabyłku

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiedabyłekDopiero do mnie dotarło, że Niedabyłek już tu jest.
Niedabyłek nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Niedabyłek grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Niedabyłek.
Dziś Niedabyłek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NiedabyłkuPrzez cały dzień czułam wzrok Niedabyłku na sobie.
Tymczasem zauważyłam wpis Niedabyłku kilka dni temu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Niedabyłku.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Niedabyłku.
Przed sobą ujrzałam rękę Niedabyłku.

Celownik:
(komu? czemu?)
NiedabyłkowiPrzyglądam się Niedabyłkowi.
Od początku próbujemy pomóc Niedabyłkowi.
Tego Niedabyłkowi było już za wiele.
Mam nadzieję, że Niedabyłkowi również się podoba.
Niedabyłkowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym .
Sierżant wpatrywał się w jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałem znacząco na .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiedabyłkaSiedzieliśmy z Niedabyłka przy basenie.
Tym razem korespondowałam z Niedabyłka.
Przez chwilę oboje z Niedabyłka patrzyli na siebie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Niedabyłka.
Śpiewam z Niedabyłka.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NiedabyłkuPowiedz mi, co myślisz o Niedabyłku.
Na pewno słyszałyście o Niedabyłku.
Rozmawiam o Niedabyłku.
Mówimy tu oczywiście o Niedabyłku.
A przecież nikt inaczej o Niedabyłku nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Cześć !
Dobranoc !
Witaj !
Hej !