Odmiana imienia Niedabył przez przypadki

Niedabył imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Niedabył

Dopełniacz
(kogo? czego?):Niedabyła

Celownik
(komu? czemu?):Niedabyłowi

Biernik
(kogo? co?):Niedabyła

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Niedabyłem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Niedabyle

Wołacz
(hej!):Niedabyle!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NiedabyłNiedabył chce pójść ze mną na spacer.
Niedabył wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Niedabył już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Niedabył umiera.
Niedabył nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NiedabyłaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Niedabyła.
W domu babci Niedabyła od zawsze stał stary zegar.
Wysyłam list do Niedabyła.
Uroda Niedabyła miała potężną moc.
Muszę pochwalić pomysł Niedabyła.

Celownik:
(komu? czemu?)
NiedabyłowiProszę Niedabyłowi nie dokuczać!
Dzięki Niedabyłowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Mama przyznała rację Niedabyłowi.
Powiedz wszystkim i Niedabyłowi, że nic mi nie jest.
Oczywiście każdy przyzna rację Niedabyłowi.

Biernik:
(kogo? co?)
NiedabyłaSpojrzał na Niedabyła z zaciekawieniem.
Nieśmiało gładzi Niedabyła po włosach.
W końcu obudzili Niedabyła, żeby ich ratował.
Spoglądam na Niedabyła.
Spojrzałem znacząco na Niedabyła.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NiedabyłemSiedzieliśmy z Niedabyłem na kanapie.
Ja z Niedabyłem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wczoraj wracamy z Niedabyłem od lekarza.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Niedabyłem.
Śpiewam z Niedabyłem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NiedabyleWięcej o Niedabyle znajdziecie na naszej stronie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Niedabyle.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Niedabyle.
Dzisiaj chciałam napisać o Niedabyle.
Na pewno słyszałyście o Niedabyle.

Wołacz:
(hej!)
NiedabyleNiedabyle! Uważaj!
Niedabyle! Wróć do mnie!
Dobranoc Niedabyle!
Dziękuję Niedabyle za rozmowę!
Cześć Niedabyle!