Odmiana imienia Natusia przez przypadki

Natusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Natusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Natusi

Celownik
(komu? czemu?):Natusi

Biernik
(kogo? co?):Natusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Natusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Natusi

Wołacz
(hej!):Natusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NatusiaJutro Natusia wyjdzie ze szpitala.
Natusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Natusia wraca do domu.
Dziś Natusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Natusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NatusiWysyłam list do Natusi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Natusi.
Przyglądałam się dłoniom Natusi.
Dziadek Natusi w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Natusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
NatusiOd początku próbujemy pomóc Natusi.
Mama przyznała rację Natusi.
Tym razem nie damy Natusi dojść do głosu.
Kupiłem Natusi magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Natusi.

Biernik:
(kogo? co?)
NatusięPrzyniesiona przez Natusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałem znacząco na Natusię.
Patrzę na Natusię i nic nie rozumiem.
Kawę kupioną przez Natusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Natusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NatusiąRazem z Natusią zrobiłyśmy obiad.
Śpiewam z Natusią.
Kasia z Natusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dwa dni temu miałam z Natusią śmieszną przygodę.
Zginął w pojedynku z Natusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NatusiPiszę o Natusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Natusi.
Warto także pomyśleć chwilę o Natusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Natusi.
Mówimy tu oczywiście o Natusi.

Wołacz:
(hej!)
NatusiuWitaj Natusiu!
Hej Natusiu!
Dobry wieczór Natusiu!
Natusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Natusiu!?