Jak odmienić imię Natusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Natusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Natusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Natusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Natusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Natusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Natusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Natusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Natusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Natusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Natusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Natusia.