Odmiana imienia Natalinka przez przypadki

Natalinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Natalinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Natalinki

Celownik
(komu? czemu?):Natalince

Biernik
(kogo? co?):Natalinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Natalinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Natalince

Wołacz
(hej!):Natalinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NatalinkaCo robi Natalinka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Natalinka.
Dla mnie było już jasne, ze Natalinka umiera.
Natalinka tego nie widzi.
Jak już wiecie mam na imię Natalinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NatalinkiTym razem prezentujemy wystawę Natalinki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Natalinki.
Najbardziej polubiłam ojca Natalinki.
Ręka Natalinki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Natalinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
NatalinceTego Natalince było już za wiele.
Daję Natalince, to co najlepsze we mnie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Natalince coś się stało.
Ja na pewno przekaże swój procent Natalince.
Opowiadam Natalince o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
NatalinkęPrzed wejściem spotkaliśmy Natalinkę.
Patrzył na Natalinkę z pełnym zgrozy podziwem.
Podchodzi, całuje Natalinkę i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Natalinkę.
Kawę kupioną przez Natalinkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NatalinkąRazem z Natalinką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Natalinką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Oboje z Natalinką wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Natalinką.
Dwa dni temu miałam z Natalinką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NatalinceA o Natalince to i słowa rzec nie umiał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Natalince.
Przez chwilę pomyślałam o Natalince.
Piszę o Natalince.
Śpiewam o Natalince.

Wołacz:
(hej!)
NatalinkoDobry wieczór Natalinko!
Natalinko! Uważaj!
Natalinko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Natalinko!
Dobranoc Natalinko!